Wigilia: Te tradycje świąteczne były i są popularne na Podkarpaciu

Wiele osób zostawia puste miejsce przy wigilijnym stole dla strudzonego wędrowca. Na Podkarpaciu jednak takie miejsce robi się dla dusz bliskich zmarłych, które według podkarpackich wierzeń spożywają wigilijną kolację z dawną rodziną. 

W Boże Narodzenie na Podkarpaciu obowiązywał zakaz rozpalania w piecu i podgrzewania posiłków. Według wierzeń miały się tam tego dnia kryć duchy zmarłych. 

W Boże Narodzenie obowiązywał też zakaz hałasowania. Wszystko po to, by nie spłoszyć duchów zmarłych. 

Przed świętami trzeba było obowiązkowo naoliwić drzwi. Wszystko po to, by skrzypienie nie spłoszyło dusz zmarłych w Boże Narodzenie. 

Kolędnikom dziękowano dawniej na Podkarpaciu nie pieniędzmi, a jedzeniem. Specjalnie dla nich przed świętami wypiekano też chleb, którym dzielono rozśpiewanych wędrowników. 

W Boże Narodzenie obowiązywał też zakaz wychodzenia z domu. Sąsiadów można było odwiedzić dopiero w Szczepana. 

Na Podkarpaciu w czasie kolacji wigilijnej wróżono z ziaren pszenicy. Tzw. kutią (pszenica z makiem i miodem) rzucano o powałę. Im mniej ziaren spadło na podłogę, tym lepsza była wróżba. 

Wigilijną kolację na Podkarpaciu jedzono jedną łyżką i to nie po to, by zmywać mniej naczyń. Łyżki nie można było przez całą kolację wypuścić z rąk, bo to oznaczało złą wróżbę. 

24 grudnia kobiety od rana obowiązywał zakaz siadania. Mogły spocząć na krześle dopiero wieczorem przy wigilijnej kolacji. 

Dziś taki zwyczaj nie mieści się w głowie, ale dawniej na Podkarpaciu niektórzy wierzyli, że drobna kradzież, zwłaszcza z lasu, 24 grudnia przynosi szczęście na cały przyszły rok.