Przemija Uroda w Nas

Pomiędzy ustami a brzegiem,
pucharu głębina a niebem,
pomiędzy szaleństwem a złem
jest czas na zadumę i sen.
Przemija uroda jak sława,
a cnota pozostać nie rada.
I nie wiem, co po nas na dnie,
na pewno nie diament, o nie.

Przemija uroda w nas,
w zdumieniu i w oczach gwiazd,
Przemija uroda jak nagła pogoda,
jak zima w La Paz.

Pomiędzy oddechem a śniegiem,
pomiędzy zadyszką a biegiem,
pomiędzy intrygą a grą
jest czas na wytchnienie, na dom.
Przemija uroda i zdrowie,
ławeczka w Łazienkach nam w głowie.
Zapytasz, co po mnie na dnie,
na pewno nie feniks, o nie.

Przemija uroda…